Vorige
maand hebben wij een herkenbaar verhaal zien voltrekken in Noord-Nederland: het
rechts-populistische Forum voor Democratie viel al ruziënd uit elkaar. Voor de
oplettende toeschouwer is dit helaas niets nieuws, eerder een patroon. Een
partij met tegen het nationalisme aanleunende standpunten verschijnt op het
toneel, groeit razendsnel in zowel aanhang als leden en bezwijkt uiteindelijk. Gebeurtenissen
zoals deze laten veel nationalisten verslagen achter. Ik zal proberen uit te
leggen waarom partijpolitiek op het moment geen realistische optie is voor
Noord-Nederlanders met een hart voor ons vaderland.
Hoewel ik
zelf al geruime tijd niet veel vertrouwen had in de mogelijkheden die FVD bood
voor het nationalisme, begrijp ik dat veel gelijkgestemden wel heil zagen in
deze partij. Het was een nieuwe, frisse wind door het vastgeroest
partijenstelsel. Een wind met nationalistische kenmerken (inperking migratie,
standpunten over moderne kunst en architectuur & interesse in conservatieve
denkers), maar helaas ook een liberale kern. Juist vanwege die kern, die
overheersend werd naarmate de partij groeide, ging het mis.
FVD is
niet tegen de multiculturele samenleving, de partij vindt enkel dat
‘Nederlandse waarden’ (daarmee bedoelt men tegenwoordig o.a. het homohuwelijk
en feminisme) leidend moeten zijn. FVD is niet tegen migratie, ze vindt alleen
dat de huidige vorm geen economische voordelen heeft. Verder gaf partijleider
Baudet in een vraaggesprek met Omroep ON aan uitdrukkelijk afstand te doen van “etnonationalisme”
(volksnationalisme). Kortom: Forum voor Democratie is geen nationalistische
partij.
Dat de
partij een liberale kern heeft is echter niet verwonderlijk. Hoeveel men ook
wil fantaseren over een wijd spectrum aan verschillende politieke richtingen, er
bestaat in de partijpolitiek (buiten de SGP) eigenlijk niets meer dan
verschillende smaken liberalisme. Er is in het huidige systeem gewoon niet veel
plaats voor een partij die behoudend is, laat staan een partij die ook nog
consequent nationalistisch is. Dit is het geval omdat nationalisme simpelweg te
weinig weerklank vindt in een samenleving die al decennia van alle kanten
bestookt wordt met (links-)liberale opvattingen en propaganda.
Het
oprichten van een nationalistische politieke partij in Noord-Nederland is op
het moment een nutteloze opgave. Zo’n partij zal zo goed als geen electorale
successen behalen. Het beste scenario is dat een nationalistische minipartij een
brede partijstructuur kan opzetten, het slechtste dat zij na een jaar of vijf
uit elkaar valt en een hoop mensen verslagen achterlaat.
Wat wij nodig
hebben zijn geen partijpolitieke bewegingen, maar metapolitieke bewegingen. Onderzoeksinstituten,
jongerenbewegingen, vormingsinstituten. Allemaal initiatieven die veel realistischer
en kansrijker zijn dan welk partijpolitiek avontuur dan ook. De Vlaamse Beweging
zoals men deze nu kent met een partij als het Vlaams Belang, komt ook niet
zomaar uit de lucht vallen. Er is in de Zuidelijke Nederlanden tientallen jaren
gebouwd aan een ideologische basis middels tijdschriften zoals Dietsland-Europa en aan structuren. Zonder dit alles, was deze beweging ook niet veel verder gekomen
dan een verlangen naar onafhankelijkheid.
Juist daarom
moeten nationalisten in het Noorden begrijpen dat zonder ideologische basis, zonder
brede structuren van gelijkgezinden en zonder metapolitieke bewegingen, er nooit
partijpolitiek succes zal zijn voor consequente nationalisten. In plaats van het
beginnen van partijpolitieke avonturen of verslagen zijn vanwege het niet bestaan
van de geschikte partij, moet men eens proberen de eigen talenten en middelen
in metapolitiek te stoppen. Iedereen kan op zijn eigen manier bijdragen
aan de groei van het nationalisme.
Hagebard
Beeld: Ludolf Bakhuizen - Schepen in moeilijkheden voor een rotsachtige kust